මෙමටත් සුභ නව වසරකි 2015....

ඔබ මා ලං කල
ඔහු මා වෙන් කල
සිතක මල් පිපුණු
නෙතක කදුලු මුතු පිරුණු
කිසිදා නොදු‍ටු ඔබ සැමදා පැතූ
සැමදා පැතූ ඔබ කිසිදා නොදකින
මේ අවුරුද්ද
කැලැන්ඩරේ නොතිබුනා නම්
මෙමටත් සුභ නව වසරකි 2015

මගෙ සඳ...

අඩ නින්දෙ දු‍ටු සිහිනයකි ඔබ
වියළි කතරට වැහි වළාවකි ඔබ
සඳ නැති රෑ තරුවක් ය ඔබ
ඔබ නැති ලොව කොයි යම්ද මම

සැබෑ ලොව සිතුවමක් වී නම්
වියළි කතරට වැහි බිදුව වී නම්
‍රැයක් නළවන සඳක් වී නම්
ලොවම මගෙ ලග නොවෙද මගෙ සඳ

නින්ද නැති මට සිහින කුමටද
වැහි බිදුව මිස වළාවක් මට කුමට
සඳට මිස ‍රැය එළිය කරනට
තාරකාවට නොහැක මගෙ සඳ

ගෙදර යන ගමන් දු‍ටුවා....

මාමා සිනාසෙයි හැම කනුවක් ගානේ
ඉපැදී මෙනි ලොකු සතුටක් හද පත්ලේ
දකිනා විට දනන් ඉන්නා මහ පාරේ
නොවැටහෙයි කරුණු කිමදැයි මේ සන්තෝසෙ

කිරි කැටියන් ඔඩොක්කුවේ හංගා
මව්වරු හිදී මාවතෙ අයිනට වීලා
එනතුරු නොවේ මාමා සිනහව කැන්දා
විකුණා ගන්න නෙලා ගත්ත ඵල හනිකා

නවතා සුපිරි පන්නේ වාහන එක පෙළට
අසනවා මෙනිය පැනයක් ඇය බිය ගන්නා
"කාඩ් පේමන්ට්ස් තියනවද"
උගසට තබා කන කර ජීවිත ගෙවනා
ලියන්ට දෙවෙනි නැත වාහන හිමිකරුවා

පොස් අය හිදී ලොව ණයකරුවන් වීලා
පොඩි උන් හිදී කනකර උගසට දීලා
මාමා හිදී සුර ලොව ඇති සැප විදලා
දෙවියන්ටත් අප අමතක විද මන්දා....

මගෙ ආදරියේ ...........!

මගෙ දුක් අහුරු කොටසක් වූ වා නම් දිවියේ
සසර ගමන කෙළවර සොයනු නිසැකය ඔබ මේ භවයේ
පතා ආ පෙම්බර තනිවී ඇත ලොව කොතැනේ
එබැවින් මගෙ ආදරේ නුඹ ලග නැති එක කදිමේ

කදුළු මුතු බර නැත ආදරියේ මගෙ නෙතට
මහමෙරක් ය කදුලැල් නුඹෙ නෙතට
නුඹෙ ගෙල සරසන්න එ මුතු වලින් මට
බැරි බව හැගී දෙවියන් වෙන් කලෙමු  අප

පෙර කල පවක් ලියවී ඇත මගෙ නමට
දෙවියන් දුන් තෑග්ගකි නුඹ මේ ලොවට
දේව සභාවක් ‍රැස්වන යම් දිනක
අසනු මැනවි කෙළවර මේ දුක් ගමන.....

කළුවර රෑ හද විල.........

සද නැති රෑ එළිය වෙන්න දැල්වුවෙමි දහසක් -
පහන් එළි
දැල්වුනත් නොසෙල්වී එක ලෙසම එ -
පහන් එළි
එළිය නොමවෙයි කළුවර රෑ -
මේ අන්ධකාරය

මල් නොපිපෙන හද විල -
සුවදින් පුරවන්න
සැරසුවෙමි  හද විල -
කඩදාසි මල් පොකුරින්
සුවද නොමවෙයි හද විල -
වුවත් අති අලංකාරය

දුර පායන පුන් සඳ
විල පිපෙනා පියුම ද
එළිය කරයි මුලු ලොව
නොබලා අපෙ ලොව දෙස..................,

සඳ හමුවූයෙමි...

වියළි සුළං තනුවට නැලවෙන්න
තද හිරු ‍රැස් සුමුදුව සිප ගන්න
ලොවම සුවඳ පැන් දහරින් පුරවන්න
ඇත මට හයිය නොබියව ලොව සිට ගන්න

හිරු රහසින් කියයි හැම දින උදෑසන
තරු හිනැහෙන බවක් සිසිලේ සඳ එළිය
හිරු තරු කියූ ලෙස සද එළියේ සිසිල
විඳගන්නට ගියෙමි ගව් දුර ගෙවාගෙන

තරු රෑනත් ඉඟි බිඟි කරයි
නිදි දෙවඟන තුරුලට  ව...
හිරු විහිඳයි තද හිරු ‍රැස්
නවතින්නට කරනා මෙන් අවවාද

යන්නට සිතූවෙන් සඳ හමුවන්නට
සිත දැඩි කලෙමි නො නවතින්නට

දුක දැනුනත් පවසමි මේ  පුවත
මුකුලිත මලක් විය සඳ හමුවෙන් පසුව

සඳ එළියේ තරු රෑනත් දිලුනා වේ
සැඩ හිරු ‍රැස් මට සෙවනක් වූවා වේ..
මගේ දෑත මට පිහිටට උන්නා වේ
සොබා දහම මම විකසිත කෙරුවා වේ..

හිතවත...

නුඹ සිගන්නෙකු වූ දින
මා පොහොසතෙකු විය
මා සිගන්නෙකු වූ අද
නුඹ පොහොසතෙකි....

නුඹ යැදුවේ ආදරයයි
මා යදින්නේ සැනසිල්ලයි
ආදරයද සැනසිල්ලද නැත අවසන
යැදුවේ කුමටද මම මෙන්ම නුඹ

පැතූ නෙත් නොපතයි නම්
පැතූ හඩ නොපතයි නම්
පැතූ සුව නොපතයි නම්

යදින්නේ නැත මතු දිනෙක මම

නුඹෙ මළගම දා............

මුලු ලෝකෙම දෙදරවන්න
මට අඞන්න හිතුනත්
මම ඇඬුවෙ නෑ.......
මගේ කදුලු දැකල
නුඹේ මලානික ඇස්
කඳුලින් පිරුනොත් කියල
මට දුකයි ..........

සුදු වතක් ඇග ලා ගෙන
නුඹේ ලඟට වී ඉන්න හිතුනත්
වෛවර්ණ ඇඳුමින් සැරසුනේ
මගේ දුක දැකල
නුඹ දෙලොවක අතරමං උනොත් කියල
මට බයයි ..........

නුඹේ කනට ලං කරල
හීන පොත දිගාරින්න
මට හිතුනත්, හීන පොත
ගුලි කරල හිත ඇතුලෙම හංගගත්තෙ
හීන මතක් වෙලා
ආයෙ එන්න හිතුනොත් කියල
මට සැකයි ..........

නුඹට නොකීව මගෙ සෙනෙහස
නුඹ නොදකින මගෙ දොම්නස
හිතේ දරන් එක විදියට
මම එන්නම් නුඹ එක්කම
නුඹට නොදැනි නුඹ පසුපස..........
  

ප්‍රිය සබඳ........

කොහිඳ මගෙ හිතේ හිඩැසක්
ප්‍රිය සබඳ
රදවාගන්න නුඹෙ දෙනෙතේ පිරි කඳුල
දෝරේ ගලා යයි
මගෙ සිතෙ දුක් කඳුල
වැටහුන නිසා මේ දහමේ ඇති අරුත

සතුටක් දැනේ නම්
නුඹ හට කිසි විටක
නුඹටත් කලින් මම හිනැහෙයි නුඹ නමට
අමතක වී නොවෙයි හිත ඇති දුක් කඳුල
හිස් වී ඇත හිතේ සතුටට හිමි කොටස

තනිවම ආ ගමන තනිවම යනු මිසක
කුමටද පතන්නේ තව කෙනෙකුගෙ හයිය
හයියට කියා කුමටද නිරයෙ ඉඹුලක් ප්‍රියෙ නුඹ අතට
දෙයි නම් කදුල නිම වෙන තෙක් නුඹෙ ගමන.........!

අහෝ ප්‍රථම හමුවීම........!

ජැන්ඩියට ඇඳ පැලඳ
දිනක් උදෑසනම
මම පැමිණියෙමි නුඹ අභිමුවට
සිනාමුසු මුහුණයි දයාබර කථාවයි
කම්පිත කලේ බියගුළු මගෙ හඳවත තුටින්
අහෝ ප්‍රථම හමුවීම........!

ටික දිනක් ගෙවුනු කල
ගිවිස ගත්තෙමු
වන්නට සහකරු ඉතා බැතියෙන්
වෙමින් ශක්තිය නුඹගෙ ගමනට
ලබමින් සෙවනක් නුඹගෙන් මම
අහෝ ප්‍රථම හමුවීම........!

ටික දිනක් ගෙවුනු කල
ගිවිසුම් කුමටද අප හට
මිහිරියාවක් කොයිබඳ ගල් මුල් නැති නදියට
සයුර පෙනෙන තෙක් යමු එක ලෙස
කියූ වදන් මතකය ඒ ලෙස
අහෝ ප්‍රථම හමුවීම........!

ටික දිනක් ගෙවුනු කල
මන්ද මේ විනාසය
නැත කිසිදු ඵලයක් නුඹ ලැබීමෙන් මට
සමීකරණ සම්මුති මඳි වූවා වැනිය
මැන බලන්නට මගෙ ලබැඳියාව
හෝඩියේ අකුරු මඳි වූවා වැනිය
ලියන්නට මගේ නුගුණ
අහෝ ප්‍රථම හමුවීම........!

අනේ බලා හිඳිමි මම
නොසැලී එක ලෙස
එදා මෙන් බියගුළු වී නොව
සිනා මුසු මුහුනින්
ඔබ දෙස
උතුරා යන ප්‍රීතියෙන්
කියා දුන්නාට ලොවේ අරුත
ඇති නිසා ලොවේ දහමක්
නුඹට මෙන්ම මට
අහෝ ප්‍රථම හමුවීම........!

අම්මේ මම නිවාඩුවට ගෙදර එන්නෙ නෑ...

පාර බලන් ඉන්න එපා මා එනතුරු         අම්මේ

ඇඟ දැවටෙන සිහිල් හුල‍ඟෙ මට එන්නට බෑ අම්මේ

අකුරු කෙරුව මදිලු ලොව දින්නන         අම්මේ

ගුරු කුලටයි යන්නේ නිවාඩුවෙත් අම්මේ

ඉමක් කොනක් නැත නුඹෙ සෙනෙහේ අම්මේ

ඉමක් කොනක් නෙතුවා වැනි මේ ගමනෙත් අම්මේ

නෙවතුමක් ද නැති ගානයි නවතින්න ට අම්මේ

මා සුර සැප ලබනා දින නුඹ කොයිබද අම්මේ

නුඹ නොදු‍ටුව එ සුර ලොව පුතුට දෙන්න සිතුවේ ඇයි අම්මේ

නුඹ නැති ලොව සුර සැප මට කුමටද අම්මේ

හිත තෙරපෙන සුසුම් නුඹට බර වැඩියි නෙ අම්මේ

කොළඹ කෝච්චියෙන් බැස හනිකට මම එන්නද අම්මේ

    

මඳනලකි ඔබ

මන්ඳ ඔබ තව පමා
හමා එන්නට මල් පිරුන ලිය
නලවලන්නට සෙනෙහසින්
බඹර ගුම් නඳ
කුරිරු අව් රැස්
පෙලයි මල් ගොමු
නොසිතු ලෙස නුඹ
දුර සිටන්