කළුවර රෑ හද විල.........

සද නැති රෑ එළිය වෙන්න දැල්වුවෙමි දහසක් -
පහන් එළි
දැල්වුනත් නොසෙල්වී එක ලෙසම එ -
පහන් එළි
එළිය නොමවෙයි කළුවර රෑ -
මේ අන්ධකාරය

මල් නොපිපෙන හද විල -
සුවදින් පුරවන්න
සැරසුවෙමි  හද විල -
කඩදාසි මල් පොකුරින්
සුවද නොමවෙයි හද විල -
වුවත් අති අලංකාරය

දුර පායන පුන් සඳ
විල පිපෙනා පියුම ද
එළිය කරයි මුලු ලොව
නොබලා අපෙ ලොව දෙස..................,

සඳ හමුවූයෙමි...

වියළි සුළං තනුවට නැලවෙන්න
තද හිරු ‍රැස් සුමුදුව සිප ගන්න
ලොවම සුවඳ පැන් දහරින් පුරවන්න
ඇත මට හයිය නොබියව ලොව සිට ගන්න

හිරු රහසින් කියයි හැම දින උදෑසන
තරු හිනැහෙන බවක් සිසිලේ සඳ එළිය
හිරු තරු කියූ ලෙස සද එළියේ සිසිල
විඳගන්නට ගියෙමි ගව් දුර ගෙවාගෙන

තරු රෑනත් ඉඟි බිඟි කරයි
නිදි දෙවඟන තුරුලට  ව...
හිරු විහිඳයි තද හිරු ‍රැස්
නවතින්නට කරනා මෙන් අවවාද

යන්නට සිතූවෙන් සඳ හමුවන්නට
සිත දැඩි කලෙමි නො නවතින්නට

දුක දැනුනත් පවසමි මේ  පුවත
මුකුලිත මලක් විය සඳ හමුවෙන් පසුව

සඳ එළියේ තරු රෑනත් දිලුනා වේ
සැඩ හිරු ‍රැස් මට සෙවනක් වූවා වේ..
මගේ දෑත මට පිහිටට උන්නා වේ
සොබා දහම මම විකසිත කෙරුවා වේ..

හිතවත...

නුඹ සිගන්නෙකු වූ දින
මා පොහොසතෙකු විය
මා සිගන්නෙකු වූ අද
නුඹ පොහොසතෙකි....

නුඹ යැදුවේ ආදරයයි
මා යදින්නේ සැනසිල්ලයි
ආදරයද සැනසිල්ලද නැත අවසන
යැදුවේ කුමටද මම මෙන්ම නුඹ

පැතූ නෙත් නොපතයි නම්
පැතූ හඩ නොපතයි නම්
පැතූ සුව නොපතයි නම්

යදින්නේ නැත මතු දිනෙක මම

නුඹෙ මළගම දා............

මුලු ලෝකෙම දෙදරවන්න
මට අඞන්න හිතුනත්
මම ඇඬුවෙ නෑ.......
මගේ කදුලු දැකල
නුඹේ මලානික ඇස්
කඳුලින් පිරුනොත් කියල
මට දුකයි ..........

සුදු වතක් ඇග ලා ගෙන
නුඹේ ලඟට වී ඉන්න හිතුනත්
වෛවර්ණ ඇඳුමින් සැරසුනේ
මගේ දුක දැකල
නුඹ දෙලොවක අතරමං උනොත් කියල
මට බයයි ..........

නුඹේ කනට ලං කරල
හීන පොත දිගාරින්න
මට හිතුනත්, හීන පොත
ගුලි කරල හිත ඇතුලෙම හංගගත්තෙ
හීන මතක් වෙලා
ආයෙ එන්න හිතුනොත් කියල
මට සැකයි ..........

නුඹට නොකීව මගෙ සෙනෙහස
නුඹ නොදකින මගෙ දොම්නස
හිතේ දරන් එක විදියට
මම එන්නම් නුඹ එක්කම
නුඹට නොදැනි නුඹ පසුපස..........